Coen (83) liep toen we aankwamen bij “De Strandwal” gelijk op ons af toen we de woonkamer opzette. “Dit was vroeger mijn werk!” grapt hij gelijk. Hij was binnenhuis architect en werkte jaren bij Van Til. “Wat is het mooiste dat u ooit bij Van Til heeft verkocht?” vraag ik hem nieuwsgierig.
“Dat is een goed verhaal.” zegt Coen en hij steekt van wal: “Vroeger toen ik op de lagere school zat hadden we een leraar die heette meneer van Tellingen en die zei op een gegeven moment weten jullie die uitspraak van Gandhi “Eert de straatveger” dat is het minst dankbare beroep in India. Dat heb ik altijd onthouden: je moet oppassen met hoe mensen eruit zien of wat dan ook, je moet daar geen oordeel over hebben. Meer dan twintig jaar geleden kwam er een man de zaak binnenlopen. Hij had een overall aan en had vieze handen, het zag eruit alsof hij uit zijn werk kwam. Hij stond naar hele dure dingen te kijken maar niemand sprak hem aan. Het was op mijn afdeling dus ik dacht, laat ik het toch maar doen, dus ik ging er op af: “Kan ik u ergens mee helpen?” Zegt hij: “Ja, ik ben even aan het rondkijken.” “Hee, U komt zeker gelijk uit uw werk?” vroeg ik hem toen. “Ja”, zei die man.
“Wilt u koffie? vroeg ik “Nou, graag!” antwoordde de man gelijk. Toen we aan de koffie zaten vroeg hij aan mij: “Kunt u mij wat over leer vertellen?” “Jawel, dat kan ik heel goed.” zei ik gelijk: “Heb je wat in de winkel gezien?” “Ja” zei de man “loop maar even mee.” Dus we lopen naar een bank van ‘De Sede’. ‘De Sede’ is een van de duurste meubelfabrieken ter wereld. Hij zegt: “Die bank vind ik mooi; die tweezits en die fauteuil.” Dus ik zeg: “Nou, hartstikke goed, mooie keuze als u dat leuk vindt.” “Ja, schrijf dat maar op zei hij.” “We hebben het hier over het jaar 1995 he”, benadrukt Coen tegen mij tussendoor! We hebben het bij elkaar opgeteld en het was 26.000 gulden en hij kocht het! Dus je moet nooit bevooroordeeld zijn. Dat heb ik altijd geleerd.”
“We kijken in kleur maar we denken vaak zwart-wit. Zonde is dat he?”
Ik denk die week nog vaak aan die laatste uitspraak van Coen en zijn verhaal. Zonder oordeel kijken in kleur… Je weet nooit wanneer je een bank van 26.000 gulden verkoopt…
