Omdat het zo rustig is in de Bakkerstraat loop ik naar het hoekje waar het park begint. Een vrouw (Ellen 60) staat met haar fiets tussen de benen wild op het scherm van haar mobiele telefoon te drukken. Ik loop er nieuwsgierig naar toe. ‘Goedemorgen mevrouw, mag ik vragen wat u aan het doen bent op de vroege morgen hier. Het lijkt wel of de hele stad slaapt. U bent de enige op straat. Ja gek he, op deze mooie dag? Het lijkt wel alsof iedereen weg is! Ik speel Pokémon Go.’ vertelt ze.
Ze begon ooit met haar kinderen Pokémon Go te spelen maar nu zijn er al twee het huis uit en is er nog eentje thuis, maar die heeft geen zin meer. ‘Ik vind het zo jammer, ik ben dol op spelletjes maar ze hebben geen tijd meer. Dus nu speel ik het zelf.’ Ellen fietst door het park op zoek naar punten voor haar spel. We praten nog even over leuke bord en online spellen. Ze wil geen koffie en ook niet op de foto. ‘Nee nee’, zegt Ellen: ‘Ik ga meer gems vangen en daarna een stuk fietsen met een vriendin.’ Voor ik het weet vliegt Ellen weer voorbij op de fiets, ze stapt verderop af, klikt weer wat op haar telefoon en fietst weer door. Pokémons vangen op de zonnige zondagmorgen. Wie had dat gedacht.
