We staan midden op het pad bij de Kooikerstraat. In de verte komt een vrolijke vrouw aangelopen met twee blonde jongetjes. ‘Hoi’, zegt ze tegen Rick, en Rick herkent haar direct: Ze hebben nog bij elkaar op de basisschool gezeten. Nu herkent de vrouw hem ook, dat is toevallig!
Mariska is moeder van twee zoontjes, en woont nu even tijdelijk in het huis van haar ouders, ze zijn namelijk bezig met een grote verbouwing.
‘Eerst woonden we in de stad, maar toen mijn opa overleed hebben mijn man en ik het huis van hem overgekocht, nog helemaal in de oude staat, het zag er natuurlijk heel oubollig uit, maar wel heel erg leuk want ik heb daar als kind gewoon nog gelogeerd’ vertelt ze blij. ‘We hebben ons oude huis verkocht aan mijn tante, alles blijft dus in de familie, grappig he, zo is het gewoon gelopen. Het huis zijn we al heel lang aan het verbouwen, mijn man en ik doen alles zelf dus dat is wel een hele klus.’
Mariska verteld dat ze het huis heel duurzaam maken, zodat ze bijna geen kosten hebben aan energie, gas, water en licht. ‘We zijn nu bezig met een dubbele wand voor isolatie’.
Als ik haar vraag of ze het niet zwaar vind zegt ze; ‘Haha, nou, wij houden wel van een avontuur, zo zijn we eigenlijk altijd geweest. Een jaar geleden waren we nog op wereldreis, we gaan er graag op uit en ondernemen veel in ons leven. Hier wonen is ook ideaal voor die levensstijl, lekker fietsen naar het strand, zwemmen en surfen met de jongens – wij houden onszelf wel bezig hoor!’
Milo (3) de jongste van het gezin vraag ik wat hij het allerleukste vind aan Alkmaar, ‘Blauw’ zegt hij vol overtuiging. We lachen. ‘Blauw is ook erg mooi!’ roept Mariska. Levi (10) vind de klimhal het leukste.
Alledrie maken ze super mooie tegeltjes en vooral Mariksa gaat helemaal los. ‘Ze noemen mij ook wel de tekenjuf’. Ze is beeldend docent op een middelbare school, en dat is te zien aan haar tegel maar ook aan hoe ze gekleed is, vol kleuren en heel creatief.
We praten nog even door over wonen in Alkmaar, de grote verbouwing en het nieuwe avontuur in hun huis.
‘We zeggen wel eens tegen elkaar; als we van tevoren hadden geweten dat het zo’n klus zou zijn dan waren we er nooit aan begonnen. Maarja, als je alles al van tevoren weet, dàn begin je nergens meer aan!’
