Ria komt langs en komt gezellig een bakkie doen. Ze komt uit Haarlem en dat voelt nog steeds als thuis voor haar. Ze woont wel al sinds 1973 in Alkmaar. Samen met haar man gingen ze destijds een stuk rijden met de auto naar het strand en toen kwamen ze langs deze wijk.
‘We vonden het mooie huizen en hebben het toen der tijd gekocht voor negenentwintig duizend gulden, daar kan je je nu toch niks meer bij voorstellen!’ Inmiddels woont ze alleen.
Ria houdt van tekenen en schrijft gedichten, het is een uit de hand gelopen hobby. Als getrouwde vrouw in die tijd heeft ze niet gewerkt, ze was huisvrouw en zorgde voor de kinderen. We hebben het daar een tijd over, en we vinden dat dat werk niet onderschat mag worden en ook een echte baan is.
Ze heeft 3 kinderen en was 22 toen ze moeder werd, en ze heeft nooit spijt gehad dat ze vroeg moeder is geworden. Ze is 5 juli 80 jaar geworden en als ik dat hoor val ik bijna van mijn stoel, want wat ziet ze er jong en fit uit.
‘Ja joh, ik rookte niet, dat vond ik vies, en ik doe nog steeds alles op de fiets, en dan geen elektrische he. En ja ik heb heel mijn leven heel veel gedanst.’
Op haar tegel tekent ze een zonnebloem met daarboven de tekst ‘Je jeugd is de mooiste tijd uit je leven.’
Als ik haar vraag waarom ze dit geschreven heeft huilt Ria.
‘Mijn ouders zijn er natuurlijk niet meer, maar ik heb zo ontzettend veel van hun geleerd toen ik jong was. Door hun ben ik geworden wie ik nu ben. Als kind mocht ik alles, ik wilde op dansen maar dat was te duur dus ging ik op turnen, ik leerde bewegen, dansen en was altijd creatief. Mijn ouders waren dat ook en dat hebben ze me echt meegeven. Als ik terugdenk aan mijn jeugd, dan had ik het zo ontzettend goed. Soms besef je je dat niet op het moment zelf, maar daarom schrijf ik het op het tegeltje.’
Ik ben ook geraakt en we praten door over haar en mijn jeugd en mijn ouders. Ik bedenk me dat ik ze snel moet spreken en ze wil bedanken.
Dankjewel Ria, voor het mooie gesprek, hopelijk dans je nog elke dag het leven door.
