Op de fiets komt ook Hanneke (64) langs. Een gezellige vrouw met mooi vol haar. Een vriendin van haar woont hier om de hoek, maar die is nu jammer genoeg op vakantie. We kletsen met Edith de buurvrouw die met dementerende ouderen in de zorg werkt. Al gauw vertelt Hanneke over haar kunstmaatjes project van Artiance, centrum voor de kunsten: een project waarbij ouderen die altijd al hebben willen schilderen, muziek maken of toneelspelen worden ondersteund en gekoppeld aan een kunstmaatje. ‘Mensen die in een woonvoorziening wonen worden een beetje in de gaten gehouden als het goed is. Als ze zulke goede mensen hebben als jij tenminste.’ zegt Hanneke tegen Edith. ‘Maar veel ouderen vereenzamen, zeker zo na Corona.’
‘Ik ken een vrouw, die heeft altijd in het onderwijs gezeten en dat is wel een baan waarbij je echt een sociaal netwerk opbouwt… Ik heb zelf ook in het onderwijs gezeten dus ik ken het. Maar die vrouw ging met pensioen en die was helemaal de weg kwijt. Ze had wel kinderen maar die woonde allemaal ver weg, en zij raakte echt helemaal vereenzaamd en toen kwam ook corona nog om de hoek kijken. Ik dacht namelijk altijd: dat overkomt mij niet, ik heb genoeg netwerk maar toen dacht ik toch: zie je wel. Het kan iedereen overkomen. Je moet altijd je netwerk onderhouden. Daarom willen we niet alleen dingen organiseren voor mensen met pensioen maar ook voor mensen die nog niet gepensioneerd zijn.’
‘Het is echt schrikbarend hoeveel ouderen in de steek worden gelaten hoor.’ reageert Edith op Hanneke’s verhaal. ‘Wij vragen vaak of kinderen een presentje willen aanleveren met Sinterklaas maar daarvoor zijn de kinderen van die ouderen vaak ook te druk. Echt erg.’
‘Mensen hebben het giga druk altijd.’zegt Hanneke. ‘Ik krijg altijd iets heel zens over me als ik met oude mensen ben. Als ik bij mijn oude buurvrouw langs ga, ga ik niet voor tien minuten, dat kan niet, dan raakt ze helemaal in de war. Daar neem ik echt de tijd voor. Ik wordt er echt rustig van, ik vind het lekker. Het is net als dat je vroeger een baby op je arm had of je kinderen naar zwemles bracht dan moest je ook altijd lekker zitten en gewoon kijken.’
We lachen om de herkenbaarheid van Hanneke’s verhaal en begeven ons langzaam richting de tafel met tegeltjeswijsheden. ‘Ik zeg altijd: Hekken maken schapen. Plaats je hekken dan krijg je schapen.’ zegt Hanneke. ‘Maar wat is de oplossing dan?’ vraag ik aan Hanneke: ‘Geen hekken plaatsen?’ ‘Hekken zijn ook niet alleen letterlijk hè: ook diploma’s en zo.’ Ik vul aan: ‘Dus ook alle hokjes als man, vrouw, Nederlander, Amerikaan?’ ‘Ja, echt alles’ zegt Hanneke; ‘Maar dat klinkt niet positief he? Dat moet eigenlijk wel…’ Ze pakt een stift en schrijft erbij: Vrije ruimtes maken vrije mensen. ‘Dat is beter.’ zegt ze.
1 reactie. Reactie plaatsen
Prachtig