Marije (43) loopt langs onze woonkamer en maakt een praatje met Rick. Ze is een rustige en prettige verschijning. Ze neemt me mee naar de kleine boompjes op het betegelde pleintje achter de Thuisblijvers bus. Er staan prachtige bloemen in bloei om het kleine stukje om de boom heen. Hee, dit is boomspiegel adoptie weet ik dankzij gebiedsregisseur Peter!
Marije vroeg aan de kinderen in de straat welke kleuren ze mooi vonden en plantte vervolgens bloemen van die kleur rondom de boompjes. “Je kan zien dat deze bomen het zwaar hebben. Die daar is al eens dood gegaan. Hieronder ligt allemaal bouwzand en daardoor krijgen de bomen hier niet genoeg voeding.” Een stuk of vijf kinderen komen om ons heen staan bij het boompje. “Kunnen jullie laten zien hoe je de dode bloemen kunt herkennen en hoe je die dan moet plukken?” vraagt Marije de kinderen. De kinderen laten mij de droge dode bloemen zien en plukken die zorgvuldig aan de knop los en gooien ze dan weer terug rondom de boom. “Heel goed” zegt Marije: “Doordat jullie de bloemen teruggooien…” “Komen er volgend jaar weer mooie nieuwe bloemen en dat is goed voor de bijen.” antwoorden de kinderen. Ik ben lichtelijk verrast door de kennis en zorgvuldigheid van de kinderen want overal waar ik kijk zie ik tegels en weinig groen. Vol verbazing vraag ik aan Marije of ze juf is of biologe. Geen van beide is waar; ze begeleidt studenten aan de VU met het schrijven van hun scriptie. Het verbaast me omdat ze ervaren lijkt in het onderwijzen van kinderen over de natuur. “Omdat ik nu een stuk minder werk als vroeger heb ik meer tijd en daardoor zag ik opeens veel meer.” legt Marije uit. Ze vertelt dat ze soms met de kinderen een tas vol zwerfafval opraapt in de wijk.
“Nu bellen de kinderen soms aan om te vragen of we samen gaan afvalrapen.”
Af en toe doen we ook guerilla gardening: dan gaan we stiekem bij andere mensen zaden in de tuin gooien; die komen dan meestal nooit uit of die worden er er gelijk weer uitgewied maar gewoon omdat het leuk en spannend is doe ik dat met de kinderen zogenaamd heel stiekem. Het zijn dan zaadjes die we zelf hebben verzameld uit mijn tuin.” Ik moet erom lachen: “Wauw, ik wou dat ik jou vroeger als buurvrouw had gehad! Ik had dit echt fantastisch gevonden vroeger”. Eigenlijk vind ik dat nu nog steeds, bedenk ik me later. Marije vertelt me ook dat er onderzoeken zijn gedaan over bloemen planten in Amsterdam: “Het blijkt dat als er ergens meer bloemen bloeien mensen minder snel geneigd zijn om afval op straat te gooien.”
Marije woont nu vijf jaar in Huiswaard maar woonde daarvoor in Amstelveen: “Een van de voordelen van hier in Alkmaar wonen vond ik dat ze een goed bermbeleid voeren. Volgens mij planten ze hier veel inheemse zaden en als ze maaien doen ze het gedeeltelijk en dat is heel belangrijk voor bijenpopulaties.” Als ik vraag of ze nog mooie initiatieven in de buurt steunt vertelt ze me over Boeren & Buren: “Ik weet niet of je van de Buurderij hebt gehoord? Bij VERS naast het station worden elke dinsdag producten samengesteld van lokale boerderijen. Die kun je in het weekend bestellen en dan kun je het bij VERS op dinsdag ophalen. Het is bedoeld om meer lokaal te kopen en dat het ook meer in samenhang is met de natuur. De website met meer informatie is van Boeren & Buren.” Ik vind het een mooi initiatief: ik weet wel waar VERS zit maar had geen idee dat ze dit organiseerden.
Geïnspireerd loop ik terug naar de Thuisblijvers bus. Als ik thuis ben ga ik ook kijken of ik bloemenzaadjes kan planten in de boomspiegel in mijn straat.
